şu gözlerin kanlı canlı izlediği en karakterli futbolcudur.
galatasaray'dan gittiği gün oturup çocuklar gibi ağlamıştım. başka hiçbir futbolcuyu bu kadar ait hissetmemiştim galatasaray'a, hiçbir futbolcuya bu kadar bağlanmamıştım.
nice yıldız futbolcu geldi galatasaraya, nice başarılar yakaladılar belki ama hiçbirisi bir elmander değildi benim gözümde. çünkü hiçbirisinde o azim, o istek, o bağlılık, hepsini geçtim iyi niyet yoktu. sakat sakat oynamaya çalışması, ağrıdan yere basamıyorken adama basmaya çalışması, attığı gollerden sonraki çocuklar gibi sevinmesi, yenilince ağlaması vs bu böyle uzar gider. demem o ki çok güzel adamsın sen be elmander, yaşattıkların için çok ama çok teşekkürler. biliyorum, senin gibisi gelmeyecek bir daha.. gelmesin de zaten, senin yerin hep özel kalsın.
bu dediklerimi bir kaç cümleyle özetlemiş sneijder, alın bakın. ulan şu adam sevilmez mi be, sevmeyelim de taşa mı dönelim şimdi?
link